Σε προηγούμενο άρθρο μου υπό τον τίτλο «Κοινωνική Αλληλεγγύη: Ο μεγάλος απών»[2] παρουσίασα μια σειρά από στοιχεία που αποδεικνύουν πως η κρίση στην χώρα μας δεν είναι μόνο οικονομική αλλά κυρίως ηθική. Ανέφερα πως ο κοινωνικός ιστός της χώρας μας έχει διαρραγεί και η κοινωνική αλληλεγγύη είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Αυτή η έλλειψη κοινωνικών συμπεριφορών αλληλεγγύης οδηγεί τους πολίτες σε ανασφάλεια, προκαλεί άγχος και εκνευρισμό, ενθαρρύνει επιθετικές και αντικοινωνικές συμπεριφορές και συμβάλλει ποικιλοτρόπως στην μείωση της ευτυχίας τους.
Στο σημερινό σημείωμα θα προσπαθήσω να «ισορροπήσω σε τεντωμένο σχοινί» προτείνοντας μια διέξοδο από την τωρινή δυσάρεστη πραγματικότητα. Η δυσάρεστη αυτή ατμόσφαιρα που μας περικλείει γίνεται αισθητή από όλους μας είτε όταν επιλέγουμε να παρακολουθήσουμε ειδήσεις, είτε όταν απλά περιδιαβαίνουμε στους δρόμους της πόλης μας. Αναφέρομαι σε αυτό που συχνά χαρακτηρίζουμε ως... ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου