Έχοντας ξεπουλήσει ιδανικά, αγώνες και ιστορία ενός κινήματος δεκαετιών τα παχύδερμα του συστήματος θα σύρουν τις πατσοκοιλιές τους σε μια ακόμη πορεία φάρσα.
Πρόκειται για την επονομαζόμενη "εργατική αριστοκρατία". Η ύπαρξη της εργατικής αριστοκρατίας αποτελεί την κοινωνική ρίζα του οπορτουνισμού. Γι' αυτό ο Λένιν χαρακτηρίζει αυτούς τους "εργάτες" «πράκτορες της αστικής τάξης μέσα στο εργατικό κίνημα», «αληθινούς εντολοδόχους των καπιταλιστών», αγωγούς του ρεφορμισμού και του σοβινισμού.
Η ανάπτυξη του φαινομένου στην Ελλάδα ακολουθεί την πορεία ανάπτυξης του καπιταλισμού. Το φαινόμενο αυτό συνδέεται και με την επέκταση του κρατικού μονοπωλίου μεταπολεμικά. Στις ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΟΣΕ, ΕΛΤΑ κ.ά.) και σε μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα η εξαγορά τμήματος εργαζομένων και πάνω σε αυτή τη βάση η διαμόρφωση συσχετισμών στα συνδικάτα που υπηρετούν το κόμμα και την εξουσία. Οι πληρωμένες θέσεις (αργομισθίες) των συνδικαλιστών στις διάφορες οικονομικές-κοινωνικές επιτροπές είναι ουσιαστικές και τυπικές μορφές διαμόρφωσης σύγχρονης «εργατικής αριστοκρατίας».
Τίποτα δεν έχει να περιμένει ο εργαζόμενος από τα εκφυλισμένα γουρούνια της φάρμας των ζώων. Όσο γρηγορότερα το κατανοήσει τόσο γρηγορότερα θα απαλλαγεί από τον παρασιτισμό τους.
'Ωρα για "φόλα"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου